ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ "ΠΡΩΤΟΤΥΠΕΙ" ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΑ ΚΑΘΙΕΡΩΜΕΝΑ

Η ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΑΡΧΕΙΟΥ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ 200 ΧΡΟΝΙΑ

Η ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΣΥΜΒΟΛΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ - ΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΚΟΣΜΗΜΑ

Το άφθαστο μεγαλείο του '21, οι Εθνικοί Αγώνες και η Ελληνική περηφάνεια "συμπυκνώθηκαν" σε μια αισθητικά άρτια διπλή, επετειακή κάρτα του Αρχείου Ελληνικών Γραμμάτων αφιερωμένη στα 200 χρόνια από την κύρηξη της Επανάστασης.

Με ιδιαίτερη χαρά και συγκίνηση, το Αρχείο Ελληνικών Γραμμάτων κυκλοφόρησε μια επετειακή κάρτα πολλαπλών συμβολισμών και μηνυμάτων, η οποία έγινε δεκτή με τα πλέον θερμά, εγκωμιαστικά σχόλια και ανάλογο ενθουσιασμό.

Το τίμιο όνειρο, η ελπίδα της αναγέννησης μέσα από τις στάχτες (Φοίνικας), η έμπνευση για τον Ιερό Αγώνα (Ρήγας Φερραίος), η ιερή συνοχή και η θυσιαστική γενναιοδωρία υπέρ του Μεγάλου Σκοπού (Φιλική Εταιρία) και ο ένοπλος αγώνας (το πεδίο της μάχης - Πάνθεον των Ηρώων) αποτελούν τους τέσσερις πυλώνες του ιστορικού θαύματος του 1821 της ανάστασης του Έθνους.

Η συλλεκτική αυτή κάρτα "ιστορεί" το μεγαλύτερο γεγονός του Έθνους μας, την εθνεγερσία του 1821, μέσα από τέσσερεις εικόνες με ιερή σημασία και συμβολισμό.

Αξίζει να αναφερθεί με ιδιαίτερη έμφαση ότι η συλλεκτική αυτή κάρτα είναι δωρεά των εκδόσεων "Μένανδρος" και αποτελεί ένα μικρό εκδοτικό στολίδι, χάρη στη συμβολή του διευθυντή εκδόσεων και art director κ. Παναγιώτη Καγιαλή, ο οποίος έχει βάλει ανάγλυφη τη σφραγίδα του σε πολλές από τις πλέον κορυφαίες μνημειώδεις εκδόσεις, ακόμη και των μεγαλύτερων μουσείων που έχουν δει το φως τα τελευταία χρόνια.

Το Αρχείο Ελληνικών Γραμμάτων συμμετέχει και πρωτοστατεί σε εκδηλώσεις, εκδόσεις, εκθέσεις και ό,τι άλλο αναδεικνύει τα μεγάλα και αθάνατα νοήματα και μηνύματα του 1821 όχι σαν ψυχρά μαρμάρινα μνημεία - προσκυνήματα ή μουσειακά κειμήλια, αλλά σαν ολοζώντανη επαφή και συνέχεια του γένους και ως ιερή εντολή.

Στο πλαίσιο αυτό είχε την πρωτοβουλία να εκδώσει μία διπλή συλλεκτική κάρτα στις τέσσερεις όψεις της οποίας να συνοψίζεται το ιστορικό μεγαλείο του '21.


Ο Φοίνικας. Μια εξαιρετική απεικόνιση του μυθικού Φοίνικα, ο οποίος συμβολίζει την αναγέννηση μέσα από τις στάχτες, τη νέα ζωή μέσα από το σκοτάδι του θανάτου, την Επ-Ανάσταση, την αναπτέρωση και την ανανέωση. Το κουράγιο που κρατά ζωντανή την ελπίδα και την ελπίδα που κρατά ακμαίο το κουράγιο εθνών, κοινωνικών ομάδων, ανθρώπων, εποχών και πολιτισμών, καθώς ο άνθρωπος στην ακατάπαυστη πάλη της ζωής θα χρειαστεί όχι λίγες φορές να δώσει τη μάχη να ξαναγεννηθεί μέσα από τη στάχτη του και να οικοδομηθεί μέσα από τα συντρίμμια του. Αλλιώς ατο τέλος της ιστορίας θα είναι οριστικό χωρίς να αποτελεί την αρχή μιας άλλης.

Έτσι, το πρώτο και βασικό μας μέλημα, ήταν να αναστηθεί εικαστικά ο μυθικός Φοίνικας. Ένας μύθος που κρατά ζωντανή την αλήθεια.

Αναζητήσαμε τον ιερό Φοίνικα σε παλαιές εκδόσεις βιβλίων του προπερασμένου αιώνα και η τύχη στάθηκε ευνοϊκή.


O Eθνεγέρτης Ρήγας. Κάθε εξέγερση για τον πιο ιερό σκοπό, την ελευθερία, θέλει έναν εμπνευστή. Ρήγας ο Φεραίος, η φωνή που αφύπνισε τις ψυχές των Ελλήνων, καθώς έφτασε η μεγάλη στιγμή. Ο Θούριος, ένας Εθνικός Ύμνος για τους σκλαβωμένους με ελεύθερη ψυχή.

Στην καρδιά μας και στη μνήμη μας, στης λευτεριάς το άρμα, πρώτος στέκεται ο Ρήγας που μας καθοδηγεί και μας εμπνέει, με τον διαχρονικό, αθάνατο λόγο του καθώς οι αξίες που μας εμφυσά είναι αιώνιες. Όποιος το όραμα της λευτεριάς δεν μπορεί να δει ο εφιάλτης της σκλαβιάς του αξίζει.

Σε μια εξαίρετη ιστορική έκδοση επίσης του 19ου αιώνα συναντήσαμε την ωραία εικόνα του Ρήγα που "εξάπτει τον υπέρ ελευθερίας έρωτα" κι αυτό προς μεγάλη ικανοποίησή μας γιατί σκεπτικό και φιλοσοφία μας για την συλλεκτική κάρτα του Αρχείου μας, ήταν να μην αντλήσουμε ό,τι μπορούμε να βρούμε εύκολα στο διαδίκτυο ή αυτά στα οποία έχουν πρόσβαση όλοι έτσι ώστε να διαδίδονται νέες εικαστικές μαρτυρίες που να προστίθενται στις ήδη ευρέως υπάρχουσες.


Η Φιλική Εταιρεία. Τα λόγια είναι φτωχά να περιγράψουν τη δύναμη και το μεγαλείο μιας οργάνωσης ενός μυστικού συνδέσμου που σήκωσε στους ώμους του όλο το βάρος της επανάστασης. Καμμία έμπνευση δεν αρκεί και κανένα όραμα δεν διαρκεί αν δεν υπάρχουν εκείνοι που θα του δώσουν πνοή ζωής κι από όνειρο θα το μετουσιώσουν σε πραγματικότητα, θυσιάζοντας τα πάντα και ζωή, και περιουσία, και αγαπημένους.

Ο όρκος της Φιλικής είναι το πλέον αξεπέραστο ιερό ευαγγέλιο ανάμεσα σε πατριώτες και πατρίδα.


Η Δόξα τιμά. Μια άλλη εικόνα, από το παμπάλαιο "εικονοστάσι του '21", που μας ενθουσίασε και μας πλημμύρισε συναισθήματα ευγνωμοσύνης, είναι αυτή που η δόξα στεφανώνει τους ήρωες, Έλληνες και Φιλέλληνες. Η απεικόνιση αυτή φιλοτεχνήθηκε όχι πολλά χρόνια μετά την πραγμάτωση του μεγάλου ονείρου.

Οι στίχοι του Εθνικού μας Ύμνου επισφραγίζουν αυτή την ευγνωμοσύνη και συγχρόνως αποτελούν ένα συμβόλαιο τιμής "μιμείσθε τους δεδοξασμένους" όποτε το απαιτήσει η πατρίδα.


***********

Στην κάρτα αυτή επιλέξαμε να πούμε όσα περισσότερα πράγματα με όσο λιγότερα λόγια, χωρίς την εύκολη ρητορεία των λέξεων αλλά με την αληθινή μαρτυρία των εικόνων. Ελπίζουμε ότι το κατορθώσαμε σε ένα μεγάλο βαθμό.


Φοίνικας


Ρήγας


Φιλικοί


Δόξα


Η Μοναξιά της Μοναδικότητας


Στη μεγάλη "φούρια" για τον όσο το δυνατόν, λαμπρότερο εορτασμό της μεγάλης επετείου των 200 χρόνων και εντελώς παρασυρμένη από την ηλεκτρονική επικοινωνία "διέφυγε" από τους πιο πολλούς, αν όχι απ' όλους, να αφιερώσουν μια έντυπη κάρτα για το '21. Οργανισμοί, επιτροπές, πανεπιστήμια, φορείς, δήμοι, ακόμη και μουσεία και πλείστοι άλλοι, απέστειλαν - αν μπήκαν στον κόπο να το κάνουν και αυτό - ηλεκτρονικά τα... δάκρυα της συγκίνησής τους για τη Μεγάλη Γιόρτη αλλά ξέχασαν μια έντυπη κάρτα που κάτι να λέει, κάτι να θυμίζει, κάτι να σημαίνει... κάτι που να μείνει!!!

Προχειροδουλειά, εύκολες λύσεις ήταν το κύριο γνώρισμα σε πολλά από αυτά που είδαν το φως σχετικά με τα 200 χρόνια.

Όπου δεν υπάρχει έμπνευση γιατί δεν υπάρχει πίστη και αγάπη, εκεί κυριαρχεί η "μόδα", το "στυλ", το "μίνιμαλ"

Ένα τόπι μπλε ύφασμα, όπως το άπλωναν παλιά οι έμποροι της Αιόλου στον πάγκο τους, να διαλέξει η πελάτισσα. Κι αυτό ήτανε...

Δεν είναι στην δική μας αρμοδιότητα να "δικάσουμε" κάποιον ούτε πανηγυρίζουμε που είμαστε μεταξύ των λίγων που έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Δεν είναι σοβαρό πεδίο ανταγωνισμού και άμυλλας μια κάρτα. Η μοναξιά της μοναδικότητας είναι το ίδιο θλιβερή με κάθε άλλη μοναξιά.