Με ιδιαίτερη συγκίνηση και ευαισθησία, στο πιο πονεμένο θέμα του σύγχρονου Ελληνισμού, το Αρχείο Ελληνικών Γραμμάτων "Γεώργιος Λεβιθόπουλος" προσεγγίζει την "προσφυγιά" του 1922 - 1923 - 1924 που συμπληρώνει εκατό χρόνια.

Ένας αιώνας ξεριζωμού

Μια πληγή στο κορμί της Ελλάδας που δεν έκλεισε ποτέ, κι ας πέρασαν από τότε τέσσερις γενιές

Ενώ για τα εκατό χρόνια από την Μικρασιαστική καταστροφή το Αρχείο μας, παρουσίασε πέντε διαφορετικές θεματικές ενότητες σε εκθέσεις, δημοσιεύματα και εκδόσεις, αφιερώματα στις αλησμόνητες πατρίδες δεν έλειπε ως αναπόσπαστο κομμάτι η προσφυγιά. Παρόλ'αυτά θεωρήσαμε ιδιαιτέρως σημαντικό να συγκεντρώσουμε το απαιτούμενο αρχειακό υλικό προκειμένου να δημιουργήσουμε μια έκθεση με θέμα το μετά την καταστροφή. Αποκλειστικά δηλαδή για την προσφυγιά όπως ήρθε και ρίζωσε στην όχι τόσο φιλόξενη και στοργική μητέρα Ελλάδα.

Με τον τίτλο της πολύπαθης κινηματογραφικής ταινίας "Συνοικία το όνειρο" κατορθώσαμε να στήσουμε αυτή την έκθεση. Δεν διαλέξαμε τυχαία τον τίτλο απ' την ταινία του αναντικατάστατου μεγάλου μας ηθοποιού Αλέκου Αλεξανδράκη, που εκτός από πρωταγωνιστής της ήταν ο σκηνοθέτης και ο παραγωγός της.

Δεν είναι σχήμα λόγου ότι θα άξιζε να δημιουργηθεί μια κινηματογραφική ταινία, ειδικά αφιερωμένη στο Γολγοθά αυτής της εξαιρετικής από κάθε άποψης ταινίας που κατακρεουργήθηκε από την λογοκρισία και κυνηγήθηκε ανελέητα από την ανοησία. Την αθεράπευτη ανοησία, δυστυχώς.

Η έκθεση αυτή, μερικώς, είδε το πρώτο φως της δημοσιότητας στο πανέμορφο και εμβληματικό θάτρο Πέτρας στο πλαίσιο εκδηλώσεων του Δήμου Πετρούπολης για την Μικρασία και τον Πόντο και προκάλεσε ζωηρά σχόλια και θερμές αντιδράσεις μιλώντας βαθιά στην ψυχή των επισκεπτών.