Σε μια υπέροχη ατμόσφαιρα με πολύ χιούμορ, αναμνήσεις και συγκίνηση έγινε η παρουσίαση του βιβλίου του μεγάλου συγγραφέα Αλέκου Σακελλάριου με τίτλο "Λες και ήταν Χθες".

Την παρουσίαση έκαναν ο Μίμης Πλέσσας, η Άννα Φόνσου, ο Τάκης Βουγιουκλάκης (ο γνωστός σκηνοθέτης και αδερφός της Αλίκης) και ο συνεργάτης του Αλέκου Σακελλάριου Δήμος Λεβιθόπουλος ο οποίος είχε και τον συντονισμό της παρουσίασης.

Ο Δήμος Λεβιθόπουλος στην ομιλία του, καλωσόρισε το πλήθος των παρισταμένων ανάμεσα στο οποίο διακρίνονταν πολλές και μεγάλες προσωπικότητες του καλλιτεχνικού χώρου, λέγοντας τα εξής:

"Κυρίες, κύριοι, καλησπέρα σας.
Σας καλωσορίζουμε στον εμβληματικό, ιστορικό - και ιερό θα έλεγα - αυτόν χώρο, σε μια εκδήλωση που είναι αφιερωμένη σε έναν ξεχωριστό μεγάλο Έλληνα, στον ΑΛΕΚΟ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟ, με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου των αναμνήσεων του "ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΧΘΕΣ".

Βρίσκομαι εδώ, και έχω την χαρά και την τιμή να σας μιλώ, με δύο ιδιότητες. Αυτή του συνεργάτη των εκδοτικών οίκων και αυτή του συνεργάτη και ετέρου συγγραφικού ημίσεως περισσότερο από μια δεκαετία, του κορυφαίου συγγραφέα και πιο αγαπημένου όλων των Ελλήνων, του Αλέκου Σακελλάριου.

Ως συνεργάτης του εκδοτικού οίκου, σας εκφράζω ένα μεγάλο ευχαριστώ, που ανταποκρινόμενοι στην πρόσκλησή μας, κάνετε με την παρουσία σας την βραδιά αυτή ακόμη πιο σημαντική.

Επίσης θέλω να μεταφέρω, τις θερμές ευχαριστίες των εκδοτών σε αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν την έκδοση του υπέροχου βιβλίου "Λες και Ήταν Χθες" στο οποίο ο ανεπανάληπτος Αλέκος Σακελλάριος καταγράφει με τον μοναδικό χαρισματικό τρόπο που τον διέκρινε, τα γεγονότα της πολυτάραχης και πολυκύμαντης ζωής του. Μιας ζωής αστείρευτης σε ζωντάνια και ομορφιά, ιδιότητες που τις μετάγγισε γεναιόδωρα στις ψυχές όλων των Ελλήνων, επί τρεις ολόκληρες γενιές, με τα έργα του, τα τραγούδια του, τα χρονογραφήματά του.

Τώρα ως συνεργάτης του Αλέκου Σακελλάριου που είχα τη σπάνια τύχη, το μέγα προνόμιο - δεν ξέρω, πως να το πω, ειλικρινά, - που είχα το Θείο δώρο να αποτελέσω συγγραφικό δίδυμο και να υπογράψουμε από κοινού δέκα βιβλία, δύο θεατρικά έργα και όχι μόνον, θέλω να σας εκφράσω την συγκίνησή μου για την τιμητική παρουσία όλων σας, απόψε εδώ, καθώς επίσης να ευχαριστήσω τους εκδότες, που σε μια εποχή ιδιαίτερα δύσκολη κατά την οποία η οικονομική κρίση συναγωνίζεται την πνευματική ακρισία, και μαζί συνθέτουν το σκηνικό μιας πολύπευρης χρεοκοπίας και παρακμής, και ενώ η ερήμωση, η απραξία και η μιζέρια έχουν καθηλώσει την άλλοτε καλπάζουσα εκδοτική παραγωγή στην χώρα μας, σε μερικές ημιθανείς απέλπιδες προσπάθειες, κάποιοι εκδότες, παραβλέποντας το όποιο μικρό ή μεγάλο ρίσκο, δίνουν την μάχη - σχεδόν μόνοι- την μάχη της ποιότητας, στον χώρο των εκδόσεων, συνεχίζοντας απτόητοι σαν να μην άλλαξε τίποτα, εδώ, στον δικό μας μικρόκοσμο, στην Ιπποκράτους, στην Σόλωνος, στην Ασκληπιού, στην Μαυρομιχάλη, τους άλλοτε βιβλιόδρομους που έσφυζαν από ζωή.

Η επανέκδοση του "Λες και Ήταν Χθες" αποτελεί - κι αυτό είναι η μεγάλη εκδοτική είδηση σήμερα - μια επανεκκίνηση για την συνολική έκδοση του τεράστιου σε όγκο και φιλολογική καθώς και ιστορική σημασία, θεατρικού - κινηματογραφικού - χρονογραφικού - ευθυμογραφικού έργου του αστείρευτου - πολυγραφότατου Αλέκου Σακελλάριου το έργο του οποίου, είναι το μόνο που παραμένει ανέκδοτο, αντίθετα με αυτό, των άλλων συγγραφέων της γενιάς του, - ίσων ή υποδεέστερων - των οποίων το έργο έχει ήδη δει το φως στις προθήκες των βιβλιοπωλείων δεκαετίες πριν.

Χαίρομαι σε βαθμό υπέρτατης ευτυχίας, και το χω θέσει σκοπό της ζωής μου, να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις, ώστε να γίνει πραγματικότητα αυτό το πολύ μεγάλο σε έκταση αλλά και σε σημασία εκδοτικό όνειρο.

Το έργο του Σακελλάριου, στο μεγαλύτερο μέρος του είναι πλέον κλασσικό και εκτός από την ξεχωριστή θέση που έχει στην καρδιά μας πρέπει επιτέλους να πάρει και την ξεχωριστή θέση στην βιβλιοθήκη μας έντυπη και ηλεκτρονική. Ενώ ταυτόχρονα, ένα αρκετά αξιόλογο μέρος του, που αντέχει να σταθεί ακόμη και σήμερα, στις απαιτήσεις ενός ξένου κοινού, θα μεταφραστεί και θα ταξιδέψει στις γειτονιές του κόσμου...

Για τον Αλέκο Σακελλάριο θα μπορούσα να σας μιλάω επί έντεκα συνεχή χρόνια, όσα ακριβώς ήσαν αυτά που τον έζησα από πολύ κοντά, και στενά, σε καθημερινή βάση, απολαμβάνοντάς τον ως δάσκαλο, ως φίλο και ως συνεργάτη.

Μην ανησυχείτε όμως, δεν θα κάνω χρήση αυτής της δυνατότητας. Αρκούμαι, προς το παρόν σε αυτά τα έντεκα λεπτά που σας πήρα και ευχαριστώ για την προσοχή σας."

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΓΕΥΜΑ...

Ο Δήμος Λεβιθόπουλος ξαναπήρε τον λόγο στο τέλος της παρουσίασης για να αφηγηθεί μια από τις χιλιάδες αναμνήσεις του από την ζωή του δίπλα στον Αλέκο Σακελλάριο:

<<Όταν αρρώστησε ο Αλέκος και ήταν στις τελευταίες στιγμές της ζωής του, μου τηλεφώνησε η σύζυγός του, η αδελφική φίλη κυρία Τίνα, στην εφημερίδα "Έθνος" που εργαζόμουν τότε και μου είπε ότι τα πράγματα είναι πλέον πολύ σοβαρά και ο Αλέκος εισήχθη στην εντατική του νοσοκομείου Ερυθρός.

Εννοείται, ότι έσπευσα αμέσως. Εκεί, στην εντατική, βρήκα τον Σακελλάριο πάρα πολύ ταλαιπωρημένο. Τον ρώτησα αμήχανα:
- "Πως είστε δάσκαλε;"
Κι ο Σακελλάριος μου απάντησε:
- "Η κατάστασή μου είναι τόσο σοβαρή, που οι γιατροί φοβούνται μήπως ζήσω..."
Του είχαν υποστήριξη με διάφορα μηχανήματα και περνούσαν καλώδια από δω κι από κει. Έτσι, όταν τον ξαναρώτησα "Πώς αισθάνεσαι τώρα, Αλέκο;" η απάντηση που πήρα ήταν η εξής:
- "Με τόσα καλώδια, σαν υποσταθμός της ΔΕΗ".

Ο Αλέκος Σακελλάριος δεν έχανε ποτέ το κέφι του ακόμα και αυτή την στιγμή που έβλεπε έναν ολόλαμπρο ήλιο, τον εαυτό του, δηλαδή, να δύει.

Την χαριστική βολή την δέχτηκα, αμέσως μετά, όταν ο Σακελλάριος διαμαρτυρόταν συνεχώς, ότι τον έχουν επί μέρες νηστικό και αισθάνεται, εντελώς, εξαντλημένος. Κι εγώ ανέλαβα να τον ενθαρρύνω

- "Νιώθω τρομερά εξαντλημένος. Μ' έχουν αφήσει χωρίς φαγητό, επί μέρες." μου είπε με παράπονο.
- "Δάσκαλε αδίκως διαμαρτύρεσαι. Σου παρέχουν θρεπτικές ουσίες μέσα από τους ορούς. Δεν σ' έχουν αφήσει έτσι. Κι όλα αυτά που σου διοχετεύουν έχουν θρεπτικές ουσίες πολύ καλύτερες και οφέλιμες από αυτές που παίρνουμε από το φαγητό."
Κι ο Σακελλάριος:
- "Ε τότε κάτσε να σου κάνουμε το τραπέζι".
Αυτός ήταν ο Αλέκος Σακελλάριος μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του!>>.